Аўтобус
У аўтобус заходзiлi i заходзiлi людзi. Дама з дзiцём уселася на крэсле, i гледзячы ў акно нешта думала. Дзiцё было яшчэ малое, можа з год. Але нешта яму перамкнула, i малы стаў равець ва ўсё горла. Мацi стала супакойваць яго, гладзячы па галоўцы, на якой дзе-нiдзе раслi валасы. Але малы загаласiў яшчэ больш, i стаў махацца рукамi. Людзi пачалi затыкаць вушы. А дзiцё ўсё надрывалася, аж пакраснела.
Цярпець было ўжо немагчыма, i нейкi мужчына сказаў : "Ды супакойце вы яго !" Мацi стала шлёпаць малога па заднiцы, але дзiцё закрычала яшчэ грамчэй. Людзi спераду азiралiся i ругалiся. Мацi сядзела скраснеўшы. Яе рукi пацiху здаўлiвалi шыю дзiцяцi...Крык скончыўся. Дзiцё абмякла, яго галоўка схiлiлася на бок, ножкi i ручкi абвiслi...-"Вось, нарэшце"- прагаварылi людзi - "Заснуў..."
***
Альтэрнатыўная канцоўка :
Мужык урэзаў малому с нагi. Малы адкiнуў капыты. Мацi стала крычаць, але мужык i яе вырубiў с аднаго удару.
А потым прапхнуў iх у фортачку. I iхныя целы весела пакацiлiся па шашы...
Комментарии
Отправить комментарий