Дудушкiна i Лешчык

*

Дудушкiна i Лещык, не знойдзеш пары лепшай.

Калi iдуць за ручку, то робiцца аж смешна:

Ён даўжынёй 2 метры, вагой 100 кiлаграмаў,

У старамодным свэтары, стаiць паважна, прама.

Яна ж яму па пуп, iто калi падскочыць.

I вось яны у клуб на дыскатэку крочаць.

Ён любiць медлякi, танцуе з ёю ракам.

Паложыць рукi на бакi, яны спаўзуць на сраку.

Сцiсне яе як мячык, аж чутны трэск у робрах,

I як шалёны скача, бо вельмi яму добра...

Дудушкiну ўкачае, яна бягом за вугал.

А ён сядзiць чакае, i у штанах напруга...

Яна прыйшла. Iзноў - медляк.

I Лещык дзеўку пацягнуў.

Не запытаўшыся: што, як,

Свой твар да ейнага нагнуў.

Нягледзячы на смак паскудных слюнак,

Зрабiў свой першы пацалунак.

I паляцеў на сёмыя нябёсы

Ад радасцi, што вось яно сбылося,

Аб чым даўно з дзяцiнства марыў.

Няхай са рта смурод ад перагару,

I ад кавалачкаў капчонай каўбасы

Непераваранай.

Нарэшце ён знайшоў яе,

Хоць канапатую, хоць рыжую, малую.

Але якую ў любы момант пацалуе.

I можа яна "дасць" калi яму аднойчы

Дзе-небудзь каля дрэва ў цемры ночы...

Дудушкiна ж хацела уцячы.

А ён трымаў яе, як у руцэ сiнiцу,

Каб па начах у ложку не драчыць,

Каб з гэтаю дзяўчынай пажанiцца.

Яна сядзела на каленях у яго,

А усмiхалася другому хлопцу.

Казала, што магла б сядзець i у таго,

Калi таму так гэтага захочацца.

Яна курыла i пiла, а значыцца - давала.

А Лещыку вось не дала.

Напэўне ён налiў ёй мала...

Ён "рэжа"  напрамую, што хоча, аж не можа.

I нават прапануе за гэта крыху грошаў.

Яна ж яму ў адказ: што сёння ёй "няможна".

А ў Лещыка ўжо ўстаў, рыдлёўкай не абложыш.

-"А можа ў роцiк, Аня? А - не, дык хоць рукамi."

Напэўне ў хлопца добра дах рванула.

Цi то гарэлка так ужо кранула...

За вугалком падзёргала яна яму пiпiску.

I Лещык, з дзiкiм стогнам, усю сцяну запырскаў...

З гэтага дня, суботы ня мог ён дачакацца.

Спачатку ў лазню, потым, як на крылах - на танцы.

З рукой на сэрцы бегаў: "Ну дзе ж ты мая Аня?"

Ну а яна - на траўцы, каля крыжа, зрыганая...

Той час прайшоў. Дудушкiнай не бачна болей.

Лещык знайшоў сабе другую ў санаторыi.

Тэлефануе кожны дзень па тэлефоне.

Але гэта другая ўжо гісторыя…