Вершы

Вясёлае сонца глядзiць у акно.

Прачнуйся Алесь у разваленай хаце.

Ізноў у мазгах яго толькi адно,

Каб дзе пахмялiцца,каб дзе пабухаць.

У лесе, ужо пачынаў таяць снег.

Мядзведзь у бярлозе прачнуўся.

Адразу пусцiўся на пошукi ежы,

Але не знайшоў, i загнуўся.

Дзяўчына схiлiлася над унiтазам.

Ужо трэццi час яна тута сядзiць.

Напілася з сябрамі учорака разам.

Цяпер ужо болей не будзе так пiць.

Сонейка свецiць, птушкi пяюць.

Тры алкаголікі  водаўку п'ьць.

Бульбу  садзiў нейкi псiх у гародзе,

Хоць праз два днi снег ужо пойдзе.

Маленькi Антоська сядзеў ля ракi,

Рыбу лавiў, i жраў буракi.

Дзядзька Кастусь пасцiў кароў,

Ганяўся за iмi, i матамi роў.

Бомж даядаў кусок каўбасы.

Што не даеў, палажыў у трусы,

Каб не згубiць, i назаўтра сажраць.

Потым пайшоў у кусты паляжаць.

Манька ў сарцiры засела з паносам.

Выйсцi не можа, аж робiцца млосна.

Што ж яна з'ела, учора такое ?

Больш ужо есцi не будзе нiколi.

Толькi ўсё добра у Васiля,

Гразны ляжыць на зямлi, як свiння.

Нейкiм смуродам з ляпы смярдзiць.

Харкае харкакi, i гучна пярдзiць.

А сонейка свецiць, грэе як грэлка.

Але Васiля грэе толькi гарэлка.

I няiкi кажух не заменiць яе.

Ён ляжыць, яму добра, ён песнi пяе..