К основному контенту

Навагодняя

Аднойчы ў адной вёсцы
Жылі-былі два хлопцы.
І з гэтай песняй выступалі
На навагодняй ёлцы.


***

Я на гадзіннік паглядзеў.

Боты цёплыя адзеў.

І прыйшоў на карнавал,

Каб спяваць тут песню вам.

Каб хоць троху весялей

Вам жылося на сяле.

Каб вы хлопалі усе.

Скора ж свята на насе.

Зараз прыйдзе дзед Мароз,

Падарункі прынясе

Для дзяцей і для дарослых.

Будуць жраць цукеркі ўсе:

Бабкі-ёжкі,

Зайчыкі і кошкі,

Здыхлі бессмяротныя,

Сашкі і Алёшкі,

Машкі і Ленкі,

У крутых сукенках,

Тадзікі і Веркі,

Будуць жраць цукеркі.

А пасля канцэрту

Будуць піць гарэлку.

А затым прыйдуць

На нашу дыскатэку.


Мы газавалі па шашы,

На сваіх дваіх ішлі.

Нехта вунь здалёк ідзе,

Пэўна наш чаканы дзед.

Трэба вершык прачытаць,

Нам цукерачак ён дасць.

І мы будзем іх смактаць.

Будзем свята адзначать.

А затым, як скончацца яны,

Будем жраць сала і бліны.

Будзем есці цыбулю і часнок,

Папіваючы с кубка самагонку.

Самагоначку ня проста,

А з птушынага памёту,

З курынага гаўна.

Да чаго ж паскудная яна…

Здохнуць можна, што рабіць? ААА…


Наш калгас багаты вельмі.

А палучка - 5 рублёў.

Доіш ты кароў на ферме,

Ці сядзіш ты за рулём.

Ды не ў джыпе, і не ў мэрсе,

А у трактары халодным.

І рабі хоць 40 рэйсаў,

А заробіш як заўсёды.

А калі няма саляркі,

То сядзі ты, і не вяркай.

Калі хочаш працаваць,

Дык ідзі працуй даяркай.


А мароз фарбуе сцёклы.

Толькі ў нашай хаце цёпла.

Белы колер, гурбы снегу.

Месяц з зорамі у небе.

Ну а я лыжах я еду

На сустрэчу тому дзеду,

Што з мяшком сюды шуруе.

І цукерак набяру я.

Буду іх са смакам есці.

І спяваць вось гэту песню.


Прыйдзе Новы год,

Якога ўсе чакалі.

Сустрэнем мы яго

З узнятымі рукамі,

З шампанскім і тастамі,

Святочнымі тартамі.


Ля ёлкі сабяром карагод.

Да нас ізноў ідзе Новы год.


Комментарии

Популярные сообщения

Беларуская лiтаратура

Хай згiне той, хто страцiўшы сумленне, Шкадуе на гарэлку тры рублi. Ганi яго, кiдай па iм каменнем, I , у гарачы дзень, вадою не паi ! *** Кут глухi, але прыгожы. Цёмна, што не бачна рожы. Каб убачыў дык спужаўся б. Можа б нават абасраўся. *** Чым адплацiць я магу табе, дружа? Можа гарэлкi налiць пару кружак? *** Дзед бярэцца за работу. Касу вымае з пад страхi. I маленькаму уроду Адсякае дзве рукi. *** Той не памыляецца - хто ад працы ухiляецца. *** Знайдзi, з усiх, адно сваё прызванне. Знайдзi cваю, сярод другiх дарог. Цi будзеш рэзаць вены ты, у ванне, Цi звалiшся ты п'яны за парог. *** У туалеце вiсеў Слаўка, i цешыў вока. *** Як многа тых, хто скажа: "Свет схадзiў.." I пазiрне ў твой бок прысудна, строга. А ты гарэлкi лiтр усадзiў, I спiш маўклiва каля стога. *** Пахне ў хаце калам свежым.. Дзякуй, Слаўка, ад душы ! *** Адспявала лета песнi. Усе сабрала каласы. Няма ў нас выпiць,хоть ты трэснi, Хоць рвi на жопе валасы. *** На каменьчык сядзе ў збожжы. Не схiснецца, i

Куда ж ты подевалась муза

МР3: Татун - Муза Куда ж ты подевалась, муза? Быть может поняла что все старания никчёмны. Кормила вдохновением как мама карапуза. Ну а теперь ушла, пожав плечами огорчённо. Малыш подрос. Он больше не играет в эти игры. Вокруг жестокий мир и денежная власть. Людское отношение и злость убили искру. Так и осталась недописанной тетрадь. Осколки прошлого хранятся на бумаге, Той непонятной гениальной красоты, Которая спасала своей магией Из лап безликой пустоты. Под музыку души слова рождались сами, Протухший воздух очищая светом Но время потушило это пламя. И в тишине возник вопрос: Эй, муза, где ты? Но нет ответа. Кресты пересекают строчки. Бумага рвется в клочья. Огонь съедает всё что так и не закончено. Осыпался песок. Мне не хватило времени Для самых лучших строк. НЕТ больше вдохновения. Я сделал всё что смог, Но очень мало, к сожалению. Я понимаю что не стану лучшим, И никому я ничего не докажу. Прошли года, и шанс уже упущен. Но почему же я не ухожу? Пишу две строчки. Застопорю

Блевотник

Я блевотник. Я блюю повсюду и всегда, Что аж желудок - наизнанку. Поэтому меня Не приглашают на гулянки. Рыгаю всем, что попадает внутрь, И я такой с самого детства. Происходит это потому что У меня отсутствует анальное отверстие. Пропитана  вонизмой вся квартира Вместо какашек, в унитазе - блевотина. Блюю, назад, в тарелку, за обедом. Но доедаю до конца, Посуду вылизав до блеска напоследок Из дома прогуляться выйду, Нажравшись до отвала винегрета. И там блюю дальше чем вижу, Даже против шквального ветра. Я чищу зубы, чтобы освежить дыхание, Но всё равно воняет изо рта. Ну а когда я моюсь, лёжа в ванне, Пускаю в потолок фонтан. На асфальте и на стенах, Всюду есть мои следы. Совершаю загрязнение Окружающей среды. Чтоб стошнило, мне не надо Сунуть пальцы себе в рот. Такова моя природа. Вот такой вот я урод.