Гумар

Я помню тыя лiхтары, што я насiў пад вокам.
Яны свяцiлi мне ў пуцi, калi я быў далёка.
Той туалет, што каля поля,
Мне не забудзецца нiколi.
-----
На беразе валялiся пустыя бутэлькi.
- "Што за мярзотнiкi тут  былi? Трэба берагчы прыроду." - сказаў Слаўка.
Ён сабраў бутэлькi, i кiнуў у раку.
-----
Кiпцюры на руках як нажы,
Фарбаваныя колерам неба.
Як завуць цябе дзеўка, скажы.
I чаму ты - тварам аб глебу?
-----
Я харошы хлапец, ты мне вер.
Не куру, i не п'ю самагонкi.
Зорку з неба дастану табе.
Толькi стань ты мне, любая, жонкай.
Буду кветкi табе я дарыць,
I палучку усю аддаваць,
Аб каханнi табе гаварыць.
Пагадзiся мне жонкаю стаць.
-----
На небе вароны сяруть на галовы
Смярдзючым паносам мне прама ў валосы.
-----
Як прыпёрся Толiк, i насраў пад столiк.
Паказаўся Слаўка, i насраў пад лаўку.
Прыскакала жабка, i насрала ў шапку.
Вось прыйшоў мядзведзiк, сёрнуў у пакецiк.
А маленькi коцiк надрыстаў у боцiк.
I дурная мышка налажыла ў лыжку.
Як прыбег сабака, i ў вядро накакаў.
I калючы вожык насадзiў пад ложак.
Тут прыбегла суседка, i насрала у шкарпэткi.
А сабачыя вошы, абасралi галошы.
А прыдурак-сусед абасраў мой мапед.
I дзяўчынка Iрынка нарыгала у скрынку.
Як жа ўсе надаелi, што ж яны сёння елi?
Я ж нiчога не жраў, патаму i не сраў.
-----
Беларускi рэп, з усiх адтулiн прэ.
Ён на роднай мове. Ты чуеш: зусiм новы.
Хiп-хоп у тваiм доме.
Адчыняй вакно, няхай пачуюць людзi.
Хай так заўсёды будзе. Слухай хiп-хоп.
Удыхай поўныя грудзi, i лячыся ад хвароб.
Хопiць ужо брудзiць свае мазгi ўсялякiм калам,
Ды ляжаць на ложыку, нарошчваючы сала.
Слухай рэп, i такiм чынам,
Адразу станеш малайчынам.