Гоша

Гоша хадзiў у 7 клас. Бацькi яго былi алкаголiкамi, и мала калi былi дома. Таму Гоша часта заставаўся адзiн, и напiваўся з сябрами.

Аднойчы прыехала пагасцiць да iх бабуля. Бацькi зноўку недзе бадзялiся, а Гоша быў у школе. Баба зайшла ў хату, i пачала шукаць выпiць. А Гоша на вечар быў заставiўшы 2 бутэлькi спiрту. Вось бабуля ўвесь яго i высадзiла.

Гоша вярнуўся са школы дамоў. Бачыць: на падлозе валяюцца дзве пустыя знаёмыя бутэлькi. Ён забег у залу, там храпела п'яная бабка.

...Баба прачнулася звязаная калючым дротам да батарэi. Каля яе стаяў Гоша з сякерй у руках: Што, бабуля, гарэлку выпiла?

- Не, гэта не я. Я вабщэ не пiла.

I Гоша адсек ёй руку. Баба заравела.

- Не равi, старая - сказаў Гоша, беручы лом, што стаяў каля сцяны.

Але баба не сцiхала. Тады Гоша ўрэзаў ломам у чэрап, раскалоўшы яго.

Тут падыйшлi сябры, якiх прыглашаў Гоша на вечар.

- Ну што, будзем? -запыталiся яны.

- Баба прыехала, знайшла гарэлку, i выпiла, скацiна.

I сябры, пачуўшы гэта, схапiлi ўсё што можна схапiць, пачалi таўчы бабусю...

Выбiўшыся з сiл, яны селi за стол. Адзiн з хлапцоў зганяў на "кропку", прынёс тры бомбы самагонкi. Выжраўшы гэта, хлапцы рушылi на танцы.

...Праз некалькi дзён нарэшце вярнулася дадому п'яная мацi. Цела бабы было ўжо не вiдаць, яно расцяклося па падлозе, i выцекла ў дзюрачку. Толькi засталiся маленькiя кавалачкi з белымi чырвячкамi, якiя распаўзлiся па ўсёй падлозе.

- Нехта рыс рассыпаў - прамовiла мацi - i так жраць няма чаго. I яна змяла ў савочак апарышаў...

Гоша прыйшоў са школы знэрваваны, бо недзе згубiў сумку. Мацi паставiла на стол мiску з рысам. Гоша з'еў. Потым пабег у туалет, засунуў галаву у унiтаз, вырыгаў усё, i нават вантробы, i склеiў ласты.

Праз пару дзён прыйшоў бацька. Мацi яго накармiла брызлым супам з апарышаў. Бацька таксама пабег у туалет, убачыў Гошу з галавой у унiтазе, адпiхнуў яго, i сеў.

- Во напiўся малы, аж у туалеце заснуў - казаў папёрдваючы бацька.

Апаражнiўшыся, бацька зноў адправiўся на пошукi cпiртнога.

Мацi ташнiла моцна. Бо недзе надыбала благой бражкi. Яна ледзь не загнулася, аблезла ўся, ссiнела.

Прыйшоў Гошаў настаўнiк са школы, запытаць чаму Гоша не ходзiць на заняткi. Сустрэла яго мацi. Настаўнiк, убачыўшы такую пачварыну, аж палез на сцяну. Але мацi прынесла кружку самагонкi, i ён ачуняў. Селi за стол. Настаўнiк пачаў пытацца, чаму Гоша не ходзiць у школу.

- Не ведаю. Пэуне запор, цi панос. Бо ўжо якiя суткi ён сядзiць у туалеце… Можа Вы рысу хочаце паесцi ? Яго ў мяне многа.

- Ну, давайце, паем. А тады к Гошу схаджу, пагавару.

Настаўнiк паеў, i адразу пабег у туалет.

Гоша ляжаў ссiнеўшы на падлозе. Настаўнiк сеў на засраны унiтаз:

- Ну што, Гоша, ты тут напэўне i спiш, каб недалёка хадзiць было? Так вымучаўся, бедны. Ладна, спi. Я пайду...

...Мацi ўжо пацiхоньку здыхала. Ляжала на ложку, i ела рыс. Яна дзiвiлася, чаму рыс рухаецца, але спiсала гэта на хваробу...