Алюмiй Скарыноўскi

Алюмiй Скарыноўскi.

Невядомы пiсменнiк-парадыст, якi жыў у 14-16 стагоддзi на Беларусi. У тыя часы дзейнiчалi такiя майстры як Мiкола Гусоўскi i Францыск Скарына. Скарыноўскi вельмi любiў чытаць iх творы, а таксама прыдумваць свае. Ён пiсаў, а потым хаваў iх пад падлогу ў хаце. У час раскопак у вёсцы знайшлi ягоныя мастацкія майстэрскiя творы, дзе ён падпiсваўся пад псеўданiмам Мiхась Бяззубы.

Скарыноўскi напiсаў шмат апавяданняў, i паэму "Жыццё i подлая смерць Яськi  ад запору." Але самым выдатным творам лiчыцца верш "Песня пра Сябра". Ён быў напiсаны пад уражаннем знакамiтага твора Гусоўскага "Песня пра зубра". Але верш быў напiсаны на якуцкай мове, бо пiсьменнiк не хацеў каб хтосьцi мог прачытаць гэта. А сам кожны дзень даставаў рукапiсы, i атрымлiваў асалоды ад чытання.

"Песня пра Сябра" пачынаецца з апiсання паляны, на якой пiлi гарэлку аўтар i ягоны сябра. Сябр тут паказваецца ва ўсёй красе. Што ён удалы хлопец, i што ён не благi, калi яго не чапаць.

У другой частцы твора паказваецца паляванне на сябра, калi аўтар схаваўся ў кустах, i назiраў. Спачатку ў сябра пускалi стрэлы. Ён злуваўся, i яшчэ змагаўся за жыццё. Але калi яму пратыкнулi кап'ём сэрца, той знямог i ўпаў. А потым падбеглi два юнакi, i дабiлi сябра.

Аўтар у вершы паказвае сваё адмоўнае стаўленне да бяздумнага знiшчэння сяброў. Iх i так мала засталося...

Урывак з "Песнi пра Сябра":

...Ён круцiўся i скакаў,

Стрэлы ботам адбiваў.

Але нехта кiнуў лом.

I адразу ён сканаў.

Ну чаму ж так мАе быць:

Усiх сяброў маiх забiць...